Најголемата и најмоќната ракета некогаш направена полета од Тексас, но се разнесе за неколку минути при пробен лет за кој нејзините производители, „СпејсХ“, се надеваат дека ќе биде првиот чекор на човечкото патување до Марс.

По откажаното лансирање претходно оваа недела поради проблем со притисокот, 120-метарскиот ракетен систем „Старшип“ полета во четвртокот во 8,33 часот по локално време. Ракетата доби брзина, но потоа почнал да се врти на висо чина пред да експлодира околу четири минути по напуштањето на земјата.

Се чинеше дека двата дела од ракетниот систем – засилувачот и бродот за крстарење – не можеа правилно да се одвојат по полетувањето, што веројатно предизвикало откажување на вселенското летало.

„СпејсХ“ претходно предупреди дека шансите за успех се мали и дека целта на пробниот лет е да се соберат податоци, без разлика дали е постигната целосната мисија. Вработените во „СпејсХ“ навиваа дури и отkако ракетата експлодираше.

Суб-орбиталниот тест без екипаж го означи првото „целосно наредено“ тестирање во кое бродот за крстарење „Старшип“- кој е дизајниран да носи до 100 астронаути – беше поставен на врвот на ракетата за засилување, чии 33 мотори обезбедија огромен потисок.

Речиси колку три патнички авиони, вселенското летало мамут е 10 метри повисоко од ракетата „Сатурн V“ што испрати луѓе на Месечината во 1969 година.

Илон Маск, основачот на „СпејсX“, минатата недела го доби потребното одобрение од Федералната управа за авијација за лансирањето да продолжи.

И горниот и долниот сегмент на системот се дизајнирани да се напојуваат безбедно да се вратат на Земјата за меко слетување за да можат повторно да се користат. Маск вели дека повторната употреба на ракетите го прави летот во вселената значително поевтин од она што НАСА може да го понуди.

За разлика од НАСА, која се обидува да го избегне ризикот, „СпејсX“ има досие во покажување подготвеност да експлодираат пробните летови, при што Маск вели дека приватниот потфат има корист од разбирањето што тргне наопаку. „СпејсX“ изгради сопствен космодром, наречено Старбејз во Мексиканскиот залив Тексас, за да ги лансира своите ракети.