Тој нагласува дека на овој начин се покажува мизерија и неверување.

Во паганските времиња, дрвјата биле дел од религиозните обичаи, се верувало дека духовите живеат во дрвјата. Додека тропале на дрво значело дека ги повикуваат токму тие духови на помош.

Ова било пренесено и во христијанството, па поединци веруваат дека со тропање на дрво се повикуваат на Христовата заштита, бидејќи тоа е симбол на крстот на кој бил распнат.

Меѓутоа, старецот Илија Ноздрин смета дека овој ритуал е само одраз на слабоста на верата на човекот. Тој нагласува дека на овој начин се покажува мизерија и неверување.

„Тоа што Бог не го дозволува никогаш нема да се случи. А ние мислиме дека можеме да избегнеме нешто лошо ако тропнеме на масата и кажеме: „Пу, пу, не слушај зло“. Ова ја разоткрива нашата грешност, нашето неверување, нашето беда „Ние веруваме во случајноста, не во Божјата Промисла, ние веруваме во судбината, не во Семоќниот Бог, во чии раце е благосостојбата или не, не само на одредени луѓе, туку и судбината на цел свет“, истакна Илија.