<

Симптомите на инфекција се многу слични со оние на ебола: гадење, повраќање, дијареа, замор, болки во мускулите и зглобовите.

Маж во Шпанија за кој првично се сомневаа дека ja има смртоноснаta вирусна болест Марбург, сепак не е заразен, соопшти во саботата шпанското Министерство за здравство.

Здравствените власти во Валенсија претходно известија дека 34-годишен маж од Валенсија бил во Екваторијална Гвинеја, каде што на 7 февруари бил пријавен првиот случај на вирусната болест Марбург, која има стапка на смртност од речиси 90 отсто.

Досега болеста однесе девет животи во Екваторијална Гвинеја, додека повеќе од 200 луѓе се во изолација. Два сомнителни случаи на болеста се пријавени и во Камерун, поточно во Оламзе, на границата со Екваторијална Гвинеја.

Вирусот кој пред 56 години предизвика паника во Белград

Малку е познато дека Белград е еден од трите града во кои пристигна вирусот Марбург во 1967 година, а со својот тим, прва го изолираше д-р Ана Глигиќ.

Белград (неофицијално) прв го изолирал вирусот

Д-р Ана Глигиќ зборува како во далечната 1967 година била на чело на тимот кој го изолирал и го карактеризирал овој вирус.

„Ние увезувавме мајмуни од Уганда. Мајмуните пристигнаа преку Лондон, беа во некој хостел еден ден, а потоа од истиот контингент беа распоредени во Марбург, Франкфурт и Белград. Секогаш е правило да се остане во карантин два месеци, затоа во тоа време, ништо не беше дозволено да се види дали ќе покаже нешто што може да се искористи во вакцината против парализата на децата“

Како што продолжува, мајмуните при пристигнувањето во Србија одеднаш почнале да умираат. Ветеринарот кој работел со 200 мајмуни, одлучи да направи обдукција и, за жал, под целосната опрема стапил во контакт со крвта на мајмуните.

„Тој исто така беше заразен, за среќа остана жив затоа што смртноста од овој вирус е 90 проценти. Тоа е најсмртоносен вирус што во моментот постои на планетата“, продолжува д -р Глигиќ.

Бидејќи хеморагичната марбуршка треска тогаш беше беше непозната, д -р Глигиќ истакна дека тие направиле истражување за да разберат што е заразен ветеринарот.

“Прво дијагностициравме и видовме за што станува збор. Наместо веднаш да го пријавиме новиот вирус, се плашевме затоа што нејзината големина беше 1.000 нанометри, а најголемата што некогаш сме виделе беше вариола вера 200 нанометри. Додека мислевме што треба да правиме, пристигнаа резултатите од Марбуг “, продолжува таа.

Ветеринарот тогаш ја заразил својата сопруга. Според мислењето на некои експерти, тоа било по сексуален пат, но д -р Глигиќ не се согласува.

Како се пренесува?

Вирусот се пренесува на луѓето од овошни лилјаци и се шири меѓу луѓето преку пренос на телесни течности. Тоа е тешка болест со чести фатални исходи и симптоми на главоболка, треска, болки во мускулите, повраќање со крв и крварење.

Сè уште нема лек за Марбург, но лекарите велат дека останувањето хидриран и лекувањето на специфични симптоми ги подобрува шансите за преживување на пациентот.

Системите што се користат во Гвинеја и соседните земји за да се спречи неодамнешната епидемија на ебола се повторно активирани од вирусот Марбург.

Лекарите тврдат дека жртвите развиваат симптоми како што се дијареа, треска, гадење и повраќање, а со оглед на тоа што Марбург е крајно смртоносен, убива до 90 отсто од заразените,

Инаку, првата епидемија на Марбург беше во Германија во 1967 година, кога починаа седум лица. За време на епидемијата на вирусот Марбург во Ангола во 2005 година, починаа повеќе од 200 луѓе.

Според податоците на СЗО, спорадични случаи на оваа болест во Африка досега се регистрирани во Ангола, Демократска Република Конго, Кенија, Јужна Африка и Уганда.

Нема лек за Марбург

Вирусот Марбург е најсмртоносниот вирус во светот, имајќи предвид дека, според податоците на СЗО, убива до 90 отсто од заразените. Во моментов нема лек за болеста.

Почетните симптоми вклучуваат силна главоболка, висока температура, дијареа, абдоминална болка и повраќање. Со текот на времето, симптомите стануваат поизразени. По неколку дена, многу пациенти доживуваат внатрешно крварење или крварење од отворите на телото како што се устата, очите и ушите.

Марбург вирусот се пренесува на луѓе кои се изложени на рудници или пештери каде што се наоѓаат лилјаците. После тоа, вирусот се шири преку директен контакт со телесни течности на заразени лица или површини и материјали кои биле во контакт со тие течности, пренесуваат странските медиуми.